23 February, 2012

මහස්වෙතා දේවිගේ හැට්ටය ඇතුළේ























පසුගිය අවුරැද්දෙ පැන නැගුණු බරපතලම ජාතික ගැටලුව වූයේ මොනවද තියෙන්නෙ යන ප්‍රශ්නයයි. ඔව්, කිසියම් ප්‍රශ්නයක් නැෂනල් ඉෂූ එකක් වන විට ඒ කාලය තුළ පැන නගින අනෙකුත් ඕනෑම හත්ඉලව්වක් නොන් ඉෂූ එකකි. උදාහරයක් වශයෙන් කිව්වොත්න් බෝග විනාශය, භූමිකම්පාව, ඊනියා ත්‍රස්තවාදය හා රාජ්‍ය බලය අතර ඇතිවන ගැටුම් වලින් පසු හැම තැනම වාගේ සිදු කෙරන ම්නී මැරැම් , කුල ගෝත්‍රයෙන් පිට විවාහ වීමේ වරදට හරියානාවේ තරැණයකුගේ හා තරැණියකගේ හිස ගසා දැමීම , මේධා පත්කර්ගේ හා නර්මදා වේල්ල අවට පදිංචි උදවියගේ අසාධාරණ ඉල්ලීම්, රටේ සාමාන්‍ය නීතිය හමුවට හැමදාම වාගේ පමුනුවන එහෙත් පුවත්පත්වලින් ප්‍රසිද්දිය නොදෙන සිය දහස් ගණන් ස්ත්‍රී දූෂණ හා මිනී මැරීම් , ලොකප් කිරීම්, වධදීම් යනාදී හැමෙකක්ම නොන් ඉෂූස්ය. ඒ වගේම ඒවා නොන් ඉෂූස් හැටියට හැමදාම පවත්න්නේය. මේ හැමෙකකටම වාගේ වැදගත්ම ඉෂූ එක වූයේ චෝලි කේ පිච්හෙය- හැට්ටය ඇතුළේය.

ඒවාගේ ඉෂූස් හේතු කොටගෙන ජාතියේ එදිනෙදා කාරණා කටයුතු තුළ නොන් ඉෂූස් පෑගී යටවී තැලී පොඩිවී යන්නේය. මොනවද තියෙන්නෙ යන කාරණය ඉතාමත් වැදගත් වී ඇත්තේ ඒ හන්දාය. ඉන්දියාවේ ජීවය මහා නින්දකට වැටී තිබෙනවා පමනක් නොව ඕනෑ වේලාවට අවදි වන්නට ඊට පිළිවන් බවත් සනාථ කරන හොඳම සාක්ෂියයි ඒ.

ඒ අනුව හැට්ටය ඇතුලෙ තියෙන්නෙ මොනවද කියා සොයා බලන්නට හැමදෙනාම උත්සුක වූහ.
ජාතික ජනමාධ්‍ය, වාරණ මංඩලය, විමුක්තිය ලැබූ තනපට විරොධී කෙල්ලෝ, රාජ්‍ය මටිටමින් ක්‍රියාත්මක වන සංගම් සංවිධාන, කේබල් රෑපවාහිනී නාළිකා, කොළ පාටින් ඇසි පිහාටු පාට කරගත් කාන්තාවන්ගෙන් සමන්විත වනිතා සමාජ, සියලුම ආගමික කණ්ඩායම්, දේශපාලනඥයෝ මෙකී නොකී හැම දෙනෙක්ම උත්සුක වූහ. ඒ අනුව හැංගි  හොරා බල්නායක් කැසට් පට නැරඹීම දවසේ කාර්ය්‍ය බවට පත්විය.

මුලුමහත් ජාතියම මේ සංකල්පය ගැනම සිතමින් කල් යවන බව දැනගත් විටයි ජාතියේ මිතුරෝ බොම්බාය හා කල්කටාව දෙවනත් කරන්නට පටන් ගත්තෙ. ජාතියේ සිහි කැඳවීමට  ඔවුන් ගත් ප්‍රයත්නයේ ප්‍රථිපල වශයෙන් හැට්ටය ඇතුළෙ තියෙන්නේ මැද පෙරදිග යැයි ඉන්දියාව එකවරම සොයා ගත්තාය. මේ සොයා ගැනීම තවත් බරපතල  පිපුරැමකට හේතු භූත විය. මන්දයත් හැට්ට ගැලවීමත් ඇන්දවීමත් ඒ සමගම සිදුවන අනෙකුත් ආටක නාටකත් සහ මුලින්ම නියාමනය කරන්නේ මැ පෙරදිග බව හිටි හැටියේම දැන ගැනීම නිසා තවත් මහා අට්ටාලයක් පුපුරා ඇද හැළිණ.මේ හෙලි දරව්වෙන් වඩාත් අමාරැවට පත්වූයේ බොම්බායේ නිපදවන චිත්‍රපට වූ කලි අන් කිසිවක් නොව ඉන්දීය ජනප්‍රිය සංස්කෟතිය නියෝජනය කරන ඉන්දීය සංස්කෟතික මාධ්‍යය බැව් කියම්න් ඉන්දීය තරැණ පරම්පරාවේ බුද්ධි මංඩලයට පනිවුඩ නිකුත් කරමින් සිටි ඒ බලගතු කුලකයයි. ඒ කුලකයට විරැද්ධ කුලකයේ ( සාමාජික සංඛ්‍යාව අතේ ඇඟිලි ගණනයටය) නායකයා ( සම්මන්ත්‍රණවලට ආරාධනා ලැබෙනවානම් පස්වනත් ප්‍රිතියෙන් පිනායන ගරැ තටයුතු ඒ නායකයා) කඩි මුඩියේ පත්‍රිකාවක් මුද්‍රණය කොට සෑම පුවත්පතක් ඇතුලටම දමා විසුරැවා හැරියේය. බොම්බායේ නිපදවන චිත්‍රපටවලට පදනම් වන දළ සේයා පටවල දිග ප්‍රමානය ගත්විට ඒවා ලෝක ගෝලය වටේ ඔතා කාටවත් ලිහන්නට බැරිවන තාලේ ගැටයක් ගසන්නට පුඏවන් බව එම පත්‍රිකාව හෙළිදරව් කළේය. බොම්බායෙ චිත්‍රපටි වූ කලි අන් කිසිවක් නොව දුරස්ථ පාලකයක් මගින් සමස්ත ඉන්දීය ජනතාවටම අඩන්නට ස්නාසෙන්නට උගන්වන තවත් ජාතික රා්‍යයක් බව වැඩි දුරටත් එම පත්‍රිකාවේ දැක්විණ.

මේ ප්‍රවෘතිය කියවූ පිස්සු හරිපාද ටාට බිල්ඩිමේ වහළට නැගී ආක්‍රමණයක්! ආක්‍රමණයක්! කියා බෙරිහන් දුන් අතර ඔහු ත්‍රස්තවිරෝධී සහ කඩාකප්පල්කාරි කොටස් පිළිබඳ පනත යටතේ බන්ධනාරගත  කැරිණි. කවුරැන් විසින් කිනම් බන්ධනාගාරයේ ඔහු සිරකර තිබෙනවාදැයි කිසිම ආරංචියක් නැත. ආක්‍රමනය කියන පදය ඇත්තෙන්ම ජාතියට වහ කදුරැ වාගේය. නිදහසු සටනේ වීරයකු වූ අවුරැදු 106 වයසැති ගෝපික්‍රිෂ්ණබාබු මේසේ කියන්නට පටන්ගති. මොනව, ආයෙමත් සුද්දො ඉන්දියාව ආක්‍රමනය කරන්ඩද ලෑස්ති වෙන්නෙ? මුඏ මහත් රටේම ඉන්නා, යටත් පිරිසෙයින් එක් තනි ප්‍රන්ත භාෂාවක්වත් නොදන්නා , ඉන්දීය බුද්ධිමතුන් වැඩි ප්‍රසිද්ධියක් නැතිවම අග නුවරට රැස්ව සම්මන්ත්‍රනයක් පවත්වා පහත පළවන බුද්ධිමත් තීරණ වලට එළැඹ අන්තිමේදී කාටත් ඒවා දැන ගැනීමට සැලැස්වූහ. සංස්කෟතික ආකුමනය සංස්කෟතික විප්ලවයට වඩා භයානකය අනතුරැ දායකය. එබැවින් එම ආක්‍රමනය නවතාලීම සඳහා ඉන්දියාව දැන් කරමින් සිටින්නේ ඇය විසින් කළ යුතු දෙයයි. දැන් රැසියාවක් ඇත්තේ නැත. මාක්ස්, ලෙනින්, මාඕ, සෙඩොන්ග් සාර්ථකව නැත. එබැවින් මේ ඇතිවී තිබෙන ස්වාභාවික හිස්තැන හොරෙන් ගෙන්වන කැසට් පට වලින් පිරවිය යුතුය. ඒ අර්ථයෙන් ගත්කල, හැට්ටෙ ඇතුළේ හෙවත් චෝලි කේ පිච්හේ මේ අවස්ථාවේ පහළ වු දිව ඔසුවකි. ඉදින් මේ සියලු කාර්යකටයුතු අවසානයේ ෂයිලිගේ අම්මා රෙදි කෑල්ලක් අරගෙන ඇගේ බක්කි තන දෙක වටා දවටා ගනී. ජීවිතේට මං බ්ලව්සියක්වත් ඇඳලා නෑ.  ඉතිං කොහොමද දැන් හැට්ට අඳින්නෙ! මුඏ මහත් ජාතියම මෙයාකාරයෙන් මේ සංකල්පය සමඟ ඔටිටු වෙමින් සිටි නිසා උපින්ගේ ප්‍රවෘතියට පුවත්පත් වල ලැබුනේ අඟල් එකහමාරේ ඉඩ පදාසයක් පමණි. ඒ ප්‍රවෘත්තිය මුලු මහත් ජාතියේම කණින් රිංගා ගියේය.

ප/ලි
ඉහත දැක්වෙන්නේ මහස්වෙතා දේවී නම් සුප්රකට ඉන්දීය ලේඛිකාව විසින් රචිත චෝලි කේ පිච්හේ නම් දීර්ඝ කෙටි  කථාවේ රංජිත් පෙරේරා විසින් පරිවර්ථනය කර විභවි ප්‍රකාශකයන් විසින් පලකර ඇති රැදාලිය නම් කෙටි කථා සංග්‍රහයේ ඇති හැට්ටය ඇතුලේ නම් කෙටි කථාවේ මුල් පරිච්ඡේදයයි.
මා විසින් කිහිප වරක්ම කියවීමෙන් ආස්වාදය ලද මෙම කෙටි කථා සංග්‍රහය ඔබගේ අවධානයට ලක් කිරිම උදෙසා මෙසේ උපුටා දැක්වීමට සිතුවෙමි. හැකිනම් සොයාගෙන කියවන්න.

3 comments:

මාතලන් said...

ස්තූතියි.... මේ වගේම කෙටි කතාවක් පුවත් පතක තිබිලා කියෙව්වා මතකයි.. සමහර විට රචිකාව ඇයම වෙන්න ඇති...

Unknown said...

හිතුනේ කුණුහරුප කථාවක් කියලා...

රුචා said...

හොද වෙලාවට ප/ලි කොටස මට තේරුණා